Laat mij maar zingen
Psalmen na geschreven
Gert Bremer
Deze nieuwe omtaling van 150 Psalmen is ontstaan in de intimiteit van een kloostercel in Maria Toevlucht in Zundert, waar broeder Gert Bremer 11 jaar monnik was. Daardoor komen deze oude teksten in nieuwe vorm heel dicht bij de oorspronkelijke diepte van de psalmen.
In de stilte en eenzaamheid van de cel vormden de psalmen een antwoord, soms als een luide schreeuw maar gelukkig ook als berusting in een weg die nu eenmaal zo moest lopen en dat het wel goed zal komen allemaal. De psalmen staan er vol mee: dat tasten naar een uitweg uit de kelders van het bestaan en hopen op de toppen ervan te mogen blijven.
Kenmerkend aan deze omtaling is de zoektocht van een spiritueel mens naar degene die de vertaler omschrijft met ‘de Ene’. Daarmee aangevend dat het tasten blijft naar een antwoord zonder pretenties precies te kunnen vastpakken wie of wat die ‘Ene’ is. Het is ook een gender-neutrale vertaling geworden, want woorden als Heer en Hij zijn vermeden.
Gert Bremer studeerde muziek in Utrecht en was jarenlang als redacteur godsdienstige programma’s verbonden aan…